ผมอาศัยในเมืองนี้มาตั้งแต่อายุ 9 ขวบ เมืองที่เคยรุ่งเรืองอย่างมากในยุคคริสต์ทศวรรษที่ 1960- 1970 เมื่อยังมีสถาบันอุดมศึกษาตั้งอยู่ที่นี่ “ย้อนไปเมื่อช่วงปี 60 ถึงปลาย 70 มีร้านเสื้อผ้า ร้านรองเท้า ร้านขายเฟอร์นิเจอร์ ร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้าง ร้านตัดผม มีร้านอาหารด้วย ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังเดินเที่ยวในชิคาโก้เลยล่ะ”
เมื่อวิทยาลัยชิมเมอร์ (Shimer College) สถาบันอุดมศึกษาที่ตั้งในเมืองนี้ต้องปิดตัวลง ธุรกิจหลายอย่างต่างได้รับผลกระทบ ร้านตัดผมที่คุณพ่อผมพามาตัดผมเมื่อตอนเป็นเด็ก สมัยนั้นพอก้าวเข้าไปในร้าน จะมีคนประมาณ 10 คน 13 คนนั่งรอตัดผม แต่ละคนจะคุยเรื่องเกี่ยวกับธุรกิจในเมืองระหว่างที่รอ นั่นคือบรรยากาศที่ยังจำได้”
ตอนนี้ ร้านรวงต่างๆปิดหมด และคนก็หายไปด้วย” ผู้คนของเมาท์ แคร์รอล หายไปถึง 1 ใน 4 นับตั้งแต่ปี 1970..
ตอนนี้มีแต่คนสูงอายุเต็มไปหมด และจะไม่ค่อยเห็นเด็กๆมากนัก พวกเขาย้ายออกไปกันหมด เพราะไม่ค่อยเหลืออะไรให้พวกเขาทำที่นี่แล้ว”
แน่นอน ว่าผมรักเมืองเล็ก ผมจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะถึงวันที่ผมจากไป…