Është një e martë e zakonshme dhe Thurman Tonner, fermer në pension, po drekon së bashku me të shoqen në restorantin “Boondocks Locker Room”.
Puna në fermë u pëlqente, shprehen, veçanërisht 14 vitet e fundit, kur filluan të merren me agrikulturën organike, e cila doli se ishte më fitimprurëse se fermat tradicionale. Edhe ata, njësoj si shumë banorë të tjerë që takuam në Trempealeau, një konte rurale në Lumin Missisipi, thonë se jetët e tyre janë të rehatshme, por vitet e fundit kanë vënë re një rënie të përgjithshme.
Banorët e zonës kanë një shprehje që i bashkon: “Kujtojmë të shkuarën, kur kishim më shumë para dhe më pak frikë”.
Thurman Tonner fajëson pjesërisht qeverinë për këtë që po ndodh. Ai thotë se administrata e kaluar ishte më e përqëndruar në të ashtuquajturat “programe dhurimi”. Mr këto programe, të varfërit mbeten në kufijtë e mbijetesës, të pasurit pasurohen më shumë dhe shtresat e mesme zhyten fare.
“Agrikultura mund të harrohet përfare,” thotë 83-vjeçari.
Thurman Tonner, fermer në pension dhe bashkëshortja e tij, Janice.
Qeveria investon shuma të mëdha në agrikulturë, mirëpo subvencionet shkojnë për fermat e mëdha. Miliona dollarë hidheshin në Kontenë e Trempealeau gjatë dhjetvjeçarëve të fundit, por vitet e fundit këto fonde janë pakësuar ndjeshëm. Megjithatë, kjo konte vazhdon të njohë rritje sa u përket të ardhurave, ndonëse jo gjithmonë në nivele të qëndrueshme.
Pavarësisht nga, ose ndoshta pikërisht për shkak të kohëve të vështira që kanë ardhur, Boondocks ka sot një frymë të fortë komunitare. Pronarja e lokalit, Mary Hauser, thotë se ky është vendi që bashkon të gjithë ata që jetojnë aty pranë.
Është një restorant ku njerëzit vijnë për të kaluar kohë me miqtë. Kush është mbi 60 vjeç, përfiton një drekë gjatë javës me 3.75 $ ulje, si pjesë e një programi të qeverisë. Në restorant mblidhen para, të cilat shkojnë për pistoletat e saj dhe të tijat: një Smith 38mm, një Wesson dhe një Ruger 9mm, e zezë.
Armët kanë qenë për një kohë të gjatë pjesë e jetës rurale në Shtetet e Bashkuara, por është një tjetër lloj mbrojtjeje që gëzon vëmendjen e gjerë të banorëve të kësaj zone – sigurimi i kufijve.
Gjatë fushatës elektorale të vitit të kaluar, thirrja e kandidatit demokrat për të “ndërtuar ura, jo mure”, krijoi idenë e një shtegu të hapur nga ku të gjithë mund te vinin në vendin e tyre dhe t’u merrnin pasuritë”, thotë Thurman Tonner. “Kjo na trembi për vdekje.”
Por teksa Presidenti Trump ka filluar ta mbajë premtimin për rritur masat e kontrollit mbi imigracionin, kjo ide ka filluar të fusë ujë. Shumë imigrantë pa dokumente kanë mbushur një boshllëk të madh sa i takon krahut të punës në Shtetet e Bashkuara, pasi brezat e rinj i braktisin fermat në fshat për punë më të paguara në qytet.
‘Nëse ata i përzënë gjithë imigrantët’, thotë Thurman Tonner i shqetësuar, “shumë biznese do të jenë të detyruara të mbyllen.”