ការចងចាំពីគ្រាមុនដែលប្រសើរជាងពេលបច្ចុប្បន្ន
នៅតំបន់ជនបទក្នុងរដ្ឋ Wisconsin ស្វាមីនិងភរិយាដែលចូលនិវត្តន៍ បានរំឭកពីអតីតកាលដោយក្តីស្រណោះស្រណោក ហើយក៏សម្លឹងមើលការធ្វើកំណែទម្រង់។
នៅថ្ងៃអង្គារដ៏ស្ងប់ស្ងាត់មួយ នៅឯភោជនីយដ្ឋាន Boondocks Locker Room លោក Thurman Tonner កសិករចូលនិវត្តន៍មួយរូប និងភរិយាឈ្មោះ Janice បានស្រស់ស្រូបអាហារថ្ងៃត្រង់រួចរាល់ ដែលមាននំ Brownie មួយ និងទឹកដោះគោពីរកែវ។
ពួកគាត់បាននិយាយថា ការធ្វើកសិកម្មមានលក្ខណៈប្រសើរសម្រាប់ពួកគាត់ ជាពិសេសនៅក្នុងរយៈពេល១៤ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ នៅពេលដែលពួកគាត់ងាកទៅធ្វើកសិកម្មគ្មានប្រើប្រាស់សារធាតុគីមីវិញ ដែលបានផ្តល់ប្រាក់ចំណេញច្រើនជាងកសិកម្មបែបប្រពៃណី។ ពួកគាត់បានបន្តថា ដូចកសិករដទៃទៀតដែលយើងបានជួបនៅក្រុង Trempealeau ដែលជាក្រុងជនបទតូចមួយជាប់នឹងទន្លេ Mississippi នេះ ជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគាត់គឺសុខស្រួល។ ប៉ុន្តែក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគាត់ធ្លាក់ចុះ។
នេះជារឿងរ៉ាវដែលធ្លាប់កើតមានពីមុនមកហើយនៅក្នុងក្រុងនេះ។ ពួកគេចងចាំគ្រាដែលប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ មានប្រាក់ច្រើន និងមិនសូវភ័យខ្លាចនោះទេ»។
លោក Thurman Tonner បន្ទោសរដ្ឋាភិបាលមួយផ្នែកលើបញ្ហានេះ។ លោកនិយាយថា រដ្ឋបាលប្រធានាធិបតីមុននេះ គឺផ្តោតខ្លាំងជ្រុលលើអ្វីដែលលោកហៅថា «កម្មវិធីផ្គត់ផ្គង់ដោយឥតលក្ខខណ្ឌ» ដែលជួយជ្រោមជ្រែងអ្នកក្រ ខណៈពេលដែលក្រុមអ្នកមាន កាន់តែមានទៅ ហើយអ្នកវណ្ណៈកណ្តាលរងការប៉ះពាល់។
បុរសវ័យ៨៣ឆ្នាំរូបនេះ មានប្រសាសន៍ថា៖ «កសិកម្មអាចត្រូវបានគេបំភ្លេចចោល»។
រដ្ឋាភិបាលបានវិនិយោគយ៉ាងខ្លាំងក្នុងវិស័យកសិកម្ម ប៉ុន្តែប្រាក់ឧបត្ថម្ភមួយចំនួនធំបានចូលទៅកសិដ្ឋានធំៗ។ ហើយប្រាក់រាប់លានដុល្លារ ដែលបានហូរចូលក្រុង Trempealeau កាលពីប៉ុន្មានទសវត្សរ៍មុន បានថយចុះក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រាក់ចំណូលមធ្យមប្រចាំគ្រួសារក្នុងក្រុងនេះបង្ហាញថាបានកើនឡើង ប៉ុន្តែមិនកើនឡើងថេររហូតទេ ចាប់តាំងពីទសវត្សរ៍១៩៨០មក។
ទោះបីជាមានឬប្រហែលដោយសារតែពេលវេលាលំបាកទាំងនេះហើយបានជាភោជនីយដ្ឋាន Boondocks បង្ហាញនូវភាពជាសហគមន៍មួយ។ អ្នកស្រី Mary Hauser ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាននេះនិយាយថា ភោជនីយដ្ឋាននេះជាកន្លែងជួបជុំសម្រាប់អ្នករស់នៅក្បែរៗនេះ។
លោក Thurman Tonner ជាកសិករចូលនិវត្តន៍និងភរិយារបស់លោក គឺលោកស្រី Janice។
Boondocks ជាកន្លែង ដែលអ្នកបោះឆ្នោត ដែលទើបនឹងបោះឆ្នោតបឋមរួច ដើម្បីជ្រើសរើសចៅក្រមតុលាការប្រចាំបណ្តុំរដ្ឋមួយរូប អាចមកជួបជុំមិត្តភ័ក្ដិរបស់ពួកគេ។ អ្នកមកទទួលទានអាហារ ដែលមានអាយុលើស ៦០ឆ្នាំ អាចទទួលបានការបញ្ចុះតម្លៃអាហារថ្ងៃត្រង់រាល់ថ្ងៃធ្វើការ ក្នុងតម្លៃ ៣,៧៥ ដុល្លារ ដែលនេះជាផ្នែកមួយនៃកម្មវិធីរបស់រដ្ឋាភិបាល។ ហើយក៏មានការចាប់ឆ្នោតយករង្វាន់ផងដែរ ដោយរង្វាន់នោះគឺកាំភ្លើងខ្លីរបស់លោក Thurman Tonner និងភរិយាដែលជាកាំភ្លើងម៉ាក Smith and Wesson ទំហំគ្រាប់ ៣៨ មីលីម៉ែត្រ ពណ៌ផ្កាឈូក និងកាំភ្លើងម៉ាក Ruger ទំហំគ្រាប់ ៩មីលីម៉ែត្រ ពណ៌ខ្មៅ។ ប្រាក់កម្រៃទទួលបានពីការទិញសន្លឹកឆ្នោតនោះនឹងចូលក្នុងហិបសប្បុរសធម៌។
កាំភ្លើងបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃជីវិតជនបទនៅសហរដ្ឋអាមេរិកតាំងពីយូរយារមកហើយ ប៉ុន្តែក៏មានការការពារមួយប្រភេទទៀត ដែលទទួលបានការស្វាគមន៍ពីសំណាក់មនុស្សមួយចំនួនក្នុងតំបន់ នោះគឺសន្តិសុខតាមបណ្តោយព្រំដែន។
លោក Thurman Tonner និយាយថា អំឡុងពេលយុទ្ធនាការឃោសនាបោះឆ្នោតកាលពីឆ្នាំមុន ការអំពាវនាវរបស់បេក្ខជនពីគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យក្នុងការ «សង់ស្ពាន គឺមិនមែនជញ្ជាំងទេ» ឆ្លុះបញ្ចាំងពីរូបភាពទ្វាររបងបើកចំហមួយសម្រាប់នរណាក៏ដោយ ចូលមកក្នុងប្រទេសរបស់ពួកគេ និងយកធនធានផ្សេងៗ។
«វាពិតជាធ្វើឲ្យយើងភ័យព្រួយបារម្ភខ្លាំងណាស់»។
ប៉ុន្តែខណៈដែលលោកប្រធានាធិបតី ត្រាំ ចាប់ផ្តើមធ្វើទៅតាមការសន្យារបស់លោកក្នុងការពង្រឹងការគ្រប់គ្រងលើបញ្ហាអន្តោប្រវេសន៍ ការណ៍នេះបានពង្រឹងនូវអ្វីដែលលោក Thurman Tonner បានលើកឡើងខាងលើ។ ពលករដែលមិនមានឯកសារត្រឹមត្រូវ បានមកបំពេញចន្លោះប្រហោងពលកម្មនៅទីនេះ ស្របពេលដែលជនវ័យក្មេងជំនាន់ថ្មីចាកចេញពីស្រែចម្ការ ទៅធ្វើការងារដែលផ្តល់ប្រាក់កម្រៃប្រសើរជាងនេះ។
លោក Thurman Tonner និយាយថា៖ «ប្រសិនបើគេបញ្ចូនពលករទាំងអស់នោះទៅវិញ អាជីវកម្មជាច្រើននឹងត្រូវបិទទ្វារ»៕